Daha fazla gecikmenin bir anlamı yok.
Bıçağın kemiğe dayanması beklenmemeli.
Bir an önce sokağa çıkma yasağı getirilmeli.

Güneşi gören dışarı çıkıyor.

Virüs bulaşan her yeni kişinin en az 14 gün taşıyıcı olacağı düşünüldüğünde,

Ve daha kötüsü her bir taşıyıcının- uyarılara aldırmaz ise- her gün en az 5 kişiye daha bulaştıracağı düşünülürse…

Hiç beklememek gerekir.
Bence bir an önce sokağa çıkma yasağı gelmeli.

Çünkü kaybedilen her bir gün demek. Bu bulaşıcı hastalığın ülkemizi en az 14 gün daha geç terkedeceği anlamına geliyor.

Oysa 1 günün dahi ülkemize maddi ve manevi maliyeti çok büyük.
Biz bu maliyeti kaldırabilecek kadar zengin değiliz.

Böylesi günlerden geçerken duyarsızlık, umarsızlık her ne denirse aymazlık yapmanın anlamı var mı sizce?

Nasıl ki 15 Temmuz olaylarından sonra vatan için millet için demokrasi için istibalimiz için sokaklara çıktıysak, meydanları boş bırakmadıysak.

Gün geldi şimdi aynı sokakları ve meydanları boş bırakma vakti gelmiştir. Yine aynı sebeple;

Vatan için millet için…

Neymiş ; “canı sıkılmış mış, evde dur dur patlayacakmış mış…”

Farkında mısın ey bu cevapları veren vatandaş! Senin canın sıkılmasın diye kaybedilen canların sayıları daha da artacak. Senin canın sıkılmasın diye ekonomi durma noktasına doğru gidecek. Aman senin canın sıkılmasın diye on binlerce, yüz binlerce esnaf kan ağlıyor. Millet kirasını ödeyemez hale geldi gelecek. İşçi giderlerini karşılayamacağı için küçük ve orta ölçekli esnaf işçi çıkarmalara başlayacak. 

Kimse aldırmayacaksa bu olan bitene… Ne diye berberler dükkânını kapatıyor, ne diye düğün salonları işletmecileri sinek avlıyor, tiyatrolar, sinemalar kapalı. Ne diye eğitime ara verildi o zaman ?

Kimsenin hem de hiç kimsenin bu millete bu ülkeye zarar vermeye hakkı yok. Hele hele ben milliyetçiyim, ben ülkemi ve bayrağımı seviyorum diyen birisi için asla.

Evde kal Türkiye, uyarıları yetersiz kalıyor ne yazık ki.

Bence yol yakınken….