Doğan Cüceloğlu’na Sevgi Seli
Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Daire Başkanlığı 8 Mart Dünya Kadınlar Günü dolayısıyla Doğan Cüceloğlu’nu Tekirdağlılarla buluşturdu.
Yılmaz İçöz Sahnesi’nde düzenlenen “Bir Kadın Bir Ses” konulu konferansa Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreter Yardımcısı Prof. Dr. Tamer Dodurka, TESKİ Genel Müdürü Şafak Başa, Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Daire Başkanı Ahmet Poyraz ve çok sayıda vatandaş katıldı.
Açılış konuşmasını yapmak üzere sahneye davet edilen Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreter Yardımcısı Prof. Dr. Tamer Dodurka, “Hayatımıza renk veren kadınlarımızın Dünya kadınlar Gününü kutlarım. Onlara saygı ve sevgi duymak en önemli vasıflardan biridir. Dünyayı kadınlar yönetseydi dünya çok daha barışçıl olurdu. Çünkü kadınlarda doğuştan yöneticilik vasfı vardır. Kadınlar evi, aileyi ve çocukları yönetiyor. Bu nedenle şu an dünyayı kadınlar yönetmese de, yönetim kademelerinde daha çok rol almalarını ve haklarını erkeklerin ellerinden değil, başarılarının verdiği mücadele gücüyle almalarını dilerim.” dedi.
TEKİRDAĞ YILMAZ İÇÖZ SAHNESİNE AKIN ETTİ
Dodurka’nın konuşmalarının ardından vatandaşların alkışları ile birlikte Doğan Cüceloğlu sahneye davet edildi. Vatandaşlar tarafından büyük ilgi gösterilen konferansta Yılmaz İçöz Sahnesi tarihinin en yoğun programlarından birini yaşadı. Doğan Cüceloğlu’nun konferans vereceğini öğrenen vatandaşlar salona akın etti. Türkiye’de kadının var olma savaşının anlatıldığı konferansta, kişiler arası iletişim, aile içi iletişim ve kişinin kendi ile kurduğu iletişim yolları yaşanmış öykülerle anlatıldı.
“HAYATIMIZDAKİ MANEVİ ZENGİNLİĞİN GERÇEK HAYATTA PARASAL KARŞILIĞI YOKTUR”
Durum analizlerinin de yapıldığı konferansta Cüceloğlu, “ Toplumda bir insan, insanlık vasfı yerine varlığı kadın ya da erkek olarak algılanıyorsa o toplum geri kalmaya mahkumdur. Biz insanların kendilerine yaptıkları en büyük kötülük budur. Öğrenilmiş cehalet diye bir kavram vardır. İnsan ilişkilerinde sıkça kullandığımız fakat sorgulamadığımız bu durum bizi hayatın her alanında zorlayacaktır. Bu yüzden anne ve babalara çocuklarını yetiştirirken çok daha fazla görev ve sorumluluk düşüyor. Öğreteceğiniz her bir detay çocuğunuzun hayatının şekillenmesinde etkin bir rol oynuyor.” dedi.
“KADINLARIMIZIN GÖZLERİ IŞIL IŞIL BAKARSA, YETİŞTİRECEĞİ ÇOCUĞUN DA GÖZLERİ HEP IŞIL IŞIL OLUR”
Cüceloğlu Dünya Kadınlar Günü dolayısıyla günün anlam ve önemini belirten konuşma yaparak kadınlardan büyük alkış aldı. Cüceloğlu sözlerini, “Burada sizlerle olmak benim için büyük mutluluk. Ben hayatımı insan çevresinin algılanmasına, zenginlik getirmek için adadım. Burada olduğunuz için hepinize çok teşekkür ediyorum. Umarım anlattıklarımdan kendinizden bir şeyler bulmuşsunuzdur. Bu programdan evinize giderken aklınızda kalanları ailenize, sevdiklerinize ve çocuklarınıza küçük küçük hediyeler halinde sunun. Çünkü hayatımızdaki manevi zenginliğin gerçek hayatta parasal karşılığı yoktur. Bu konuda biz erkeklere çok şey düşüyor. Çünkü kadınlarımızın gözleri ışıl ışıl bakarsa, yetiştireceği çocuğun da gözleri hep ışıl ışıl olur. Kadınlarımızı sevelim ve saygı duyalım” şeklinde noktaladı. Konrefans sonrası Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreter Yardımcısı Prof. Dr. Tamer Dodurka Doğan Cüceloğlu’na teşekkür ederek çiçek takdim etti. Çiçek takdimi sonrasında vatandaşlar sahneye giderek Doğan Cüceloğlu ile sohbet edip kitaplarını imzalattılar.
Doğan Cüceloğlu Kimdir?
Yaşam Yolculuğu…
On bir çocuklu bir ailenin on birinci çocuğu olarak Mersin’in Silifke kasabasında doğmuşum. On yaşındayken annemi kaybettim ve ölümün ne demek olduğunu anladım: artık onu bir daha hiç göremeyecek, dokunamayacak, naz edemeyecektim.
Silifke’de en yüksek dereceli okul olan ortaokulu bitirdikten sonra subay olan ağabeylerimin yanında Ankara ve Kırklareli’nde okudum ve Kırklareli Lisesi’nden mezun oldum. Kırklareli lisesinde ilk aşk şiirimi yazdım.
Ankara Atatürk Lisesi’nde edebiyat ve kompozisyon öğretmenim olan Cahit Okurer bir gün ne olmak istediğim sordu; mühendis olmak istediğimi söyledim. Bilim adamı olmak istemez misin, dedi. Onun etkisi altında İstanbul Üniversitesi Psikoloji Bölümü’ne yazıldım ve oradan mezun olduktan sonra ABD’de Illinois Üniversitesi’nde doktoramı yaptım. Uzmanlık alanım iletişim psikolojisidir.
Amerika’da doktora öğrencisiyken, benim gibi doktora öğrencisi olan Kaliforniya’da doğmuş büyümüş Emily ile tanıştım ve evlendim. On bir yıl süren evliliğimizde üç çocuğumuz oldu: Ayşen, Elif ve Timur.
Evlendiğimde ne kendimi tanıyormuşum, ne de evliliğin ne olduğunu. Silifke’de büyürken çevremde gördüğüm evlilik, koca, baba modelleriyle Kaliforniya’da büyümüş feminist bir Amerikalı kıza kocalık yapmaya çalıştım. Sonuç: hem ben çok ıstırap çektim hem de Emily’e acı çektirdim. Benim şimdi yüreğimi en çok yakan çocuklarıma verdiğim acılar. Onlardan dört yıl ayrı yaşadım.
Yaşadığım acılar her şeyi bilmediğimi, öğrenmem gereken çok şey olduğunu gösterdi ve yalnız bilgi yönünden değil, insan olarak gelişmem gerektiğine ikna oldum.
Kendimi geliştirme süreci içinde kitap yazmaya başladım; ilk kitabım İnsan İnsana bu sürecin ilk ürünüdür. Gelişim süreci içinde kazandıklarımı kitaplar yoluyla paylaşmaya devam ediyorum.
Amerika’daki görevimden emekli olup ayrıldıktan sonra Türkiye’de kitap yazmayı sürdürdüm. Kitap yazmanın yanı sıra konferanslar ve seminerler verdim, televizyon programlarına başladım.
Şu devrede önceliğim kitap yazmak. Şu ana kadar kendi yazdığım onüç kitap var, bunlar hakkında kitaplar bölümünde bilgi alabilirsiniz. Bir de benim yaşamımın anlatıldığı, Canan Dila tarafından yazılmış bir kitap:
İnsanı Ararken
Söyleşi: Canan Dila
İş Bankası Kültür Yayınları
“Tanıyanı” çok. Kitapları baskı üzerine baskı yapıyor. Seminerleri hınca hınç. Dinlemeye koşuyor insanlar onu; ana-babalığı öğrenmek, kendilerini tanımak için. Ya… o?
“Hepimiz birbirimizin yaşamlarımızın çatlak ve aralıklarında yaşarız; her şey, görebilseydik sanırım şaşkınlıktan dilimiz tutulurdu diye yazmıştı Murdoch yıllar önce Ağ’ında. Ki, altını döne döne çizmiş olduğum bu satırları, henüz hazırlanmakta olan bu kitabın 2003 güzünde yayımlanan tanıtım metnine de taşımıştım. Altına da; “Kalemimin ucuna bırakıverdi hayatını. Bütün içtenliğiyle. Gizlisiz, saklısız… ‘Tanıyanlar’ şaşıracaklar evet, ama ‘doğduğundan beri tanıyanlar’ın sanırım şaşkınlıktan dilleri tutulacak. Kocaman bir sürpriz var onlara” diye yazmıştım. Eklemeliyim; “tanıyanlar”ın ve “yakından tanıyanlar”ın şaşkınlığı, o hayat öyküsünü aktaranın; “insan ve davranışı”nı konu alan bir bilim dalında insanı aramak üzere yola koyulanın, yolu üzerinde kendi kendisiyle çarpışıp da kendine rastlaması ve sonrası sırasında duyduğu şaşkınlığın yanında hiç kalır. Anlattığı, bu toprağın çocuklarından birinin, önce kendi aynasında, sonra uzak bir kıtada, Amerika’da, farklı bir kültürün aynasında bıraktığı görüntüde kendini ve kültürünü fark etmesinin kahkaha ve gözyaşı dolu öyküsüydü…
Anlatan, burada ve orada, 45 yılını psikoloji bilimine vermiş biri olunca, anlatılan da sadece o aynadaki görüntüyü aktarmaktan, sergilemekten ibaret kalamazdı elbette. “Fark ediş”ti anlatılacak olan… (Sadece birbirimizin değil), nasıl? kendi yaşamlarımızın “da” çatlak ve aralıklarında yaşıyor, yaşayabiliyor olduğumuzdu sergilenecek olan. Anlattı. Hayat öyküsünde… “İnsanlık hali” dile geldi. “Burada” ve “orada”…
“Ya… o?” sorusuna iki ciltlik bir yanıt.
News
